Opieka nad kobietą w ciąży w Wielkiej Brytanii
autorem artykułu jest anna Korcz
Każda władza zdaje sobie sprawę, że stan zdrowia społeczeństwa danego kraju w dużej mierze zależy od stanu opieki medycznej nad kobietą w ciąży. Często między stanem zdrowia ciężarnej a zdrowiem jej nowo narodzonego dziecka można postawić znak równości. Z tego względu wysoko rozwinięte kraje europejskie starają się zapewnić przyszłym matkom możliwie jak najwyższy poziom opieki medycznej.
W Wielkiej Brytanii już w pierwszym trymestrze, często między 6 a 10 tygodniem ciąży kobiety ciężarne poddawane są badaniom. Dotyczy to zwłaszcza tych przyszłych matek, których ciąże mogą być z jakiś powodów zagrożone (np. u kobiety wcześniejsza ciąża zakończyła się poronieniem, zdarzały się krwawienia). Celem tych badań oprócz wczesnego wykrycia zagrożeń jest również uspokojenie matek, w sytuacjach, gdy wszystko przebiega prawidłowo. Dzięki temu kobiety są bardziej opanowane, a w związku z tym i rozwój dziecka odbywa się w bardziej korzystnych warunkach.
W ciągu kolejnych dziesięciu tygodni ciąży matki poddawane są serii badań, których celem jest sprawdzenie stanu zdrowia i rozwoju dziecka oraz stanu zdrowia kobiety. W tym czasie wykonywane są następujące badania: badanie krwi i moczu, badanie kosmówki, USG, badanie zagrożenia wystąpienia u dziecka zespołu Downa lub rozszczepu kręgosłupa oraz amniopunkcja, którą wykonuje się u kobiet zagrożonych możliwością wystąpienia u dziecka wad genetycznych.
Od 20. tygodnia ciąży położna dokonuje też pomiaru wielkości brzucha. Jeżeli obwód brzucha wyrażony w centymetrach nie zgadza się z liczbą tygodnia ciąży, kobieta dostaje skierowanie do szpitala. W dalszych tygodniach ciąży kobieta ma robione kolejne badania krwi, moczu, ciśnienia krwi, brzucha. W 36. tygodniu położna sprawdza także ułożenie dziecka w macicy. Jeżeli dziecko nie jest ułożone w ten sposób, że jego główka zwrócona jest do dołu, położna złoży kobiecie propozycję zmiany ułożenia dziecka. W 41. tygodniu ciąży położna omówi z ciężarną opcje wywołania porodu.
W Wielkiej Brytanii zalecane jest kobietom w ciąży, aby w przypadku prawidłowo rozwijającej się pierwszej ciąży, w ciągu dziewięciu miesięcy jej trwania, kobieta odwiedziła położną 10 razy, zaś w przypadku kolejnej przebiegającej prawidłowo ciąży spotkała się z położną 7 razy. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości czy obaw kobieta może spotkać się z nią także przed planowaną wizytą. Może też skorzystać z infolinii lub złożyć wizytę u lekarza ginekologa, który często także jest położnikiem. Wskazane jest to zwłaszcza u kobiet w ciąży zagrożonej lub podwyższonego ryzyka.
Ważne jest także by na kilka tygodni przed zbliżającym się porodem kobieta skorzystała z usług szkoły rodzenia. Zajęcia prowadzone w szkołach rodzenia pomagają kobiecie oswoić i pokonać stres związany z nadchodzącym rozwiązaniem. Ponadto młode matki uczą się czynności związanych z opieką nad noworodkiem. Uczestnictwo w zajęciach prowadzonych przez szkoły rodzenia wskazane jest także dla przyszłych tatusiów. Dzięki temu mężczyzna dowiaduje się, jak może wesprzeć swoją partnerkę w czasie samego porodu, a także przy pielęgnacji nowo narodzonego dziecka.
W Wielkiej Brytanii dopuszczalne są porody w domu i w szpitalu. Każdy wybór niesie ze sobą pewne plusy i minusy. Poród domowy na ogół daje kobiecie większy komfort psychiczny. Jednak w wypadku wystąpienia nieprzewidzianych komplikacji, wzrasta poziom zagrożenia życia dziecka i jego matki. Poród szpitalny nie zapewnia takiego poczucia psychicznego komfortu, jak poród domowy, ale w zamian za to zapewnią ciągłą opiekę medyczną. Na koniec warto zaznaczyć, że samochód, którym noworodek będzie przewożony do domu koniecznie musi być wyposażony w fotelik dla dziecka, gdyż w przeciwnym wypadku szpital nie wyda zgody na przewiezienie dziecka samochodem bez zamontowanego fotelika.
--
[url2=http://www.dzieciak.co.uk] Dzieciak.co.uk [/ulr2]
Portal dla rodzicow w UK
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl